Siew

Siew to umieszczanie materiału siewnego w łożu siewnym na zalecanej głębokości i w odpowiednich odstępach, z jednoczesnym przykrywaniem go warstwą ziemi. Siewowi towarzyszą często dodatkowe czynności uprawowe ułatwiające równomierne i wysokiej jakości wschody, takie jak: wyrównywanie, dociskanie lub spulchnianie roli, wykonywanie bruzdki siewnej, dociskanie nasion lub przykrywanie ich warstwą ziemi, wyrównywanie lub profilowanie gleby.

Metody siewu.
rzutowy – rozrzucanie materiału siewnego na powierzchni pola, a następnie przykrywanie go bronowaniem (np. zboża) lub dociskanie wałowaniem (trawy); wykonywany jest obecnie za pomocą samolotów i śmigłowców,
rzędowy – wysiew materiału siewnego siewnikiem rzędowym w rozstawie 8-35 cm,
punktowy (jednonasienny) – umieszczanie pojedynczych nasion w rzędzie w z góry zaplanowanych odstępach; stosuje się dla roślin wymagających dużej przestrzeni życiowej, np. buraków, kukurydzy,
docelowy (na gotowo) – siew punktowy buraków cukrowych w odstępach niewymagających przecinki,
taśmowy (wstęgowy) – odmiana siewu rzędowego, polegająca na tym, że szerokość rzędu, w którym umieszcza się materiał siewny, jest poszerzona do kilku centymetrów; ma to na celu lepsze wykorzystanie powierzchni życiowej roślin,
pasowy – modyfikacja siewu rzędowego, polegająca na układzie kilku rzędów w mniejszej rozstawie i szerszej przerwy między nimi, np. dla rzepaku ozimego rozstawy te mogą wynosić 40-10-10-40 cm; siew taki umożliwia przeprowadzenie zabiegów pielęgnacyjnych w szerokich międzyrzędziach,
gniazdowy (kupkowy) – umieszczanie w rzędach, w jednakowych odległościach, po parę nasion, np. kukurydzy, słonecznika, dyni,
krzyżowy – siew rzędowy przeprowadzany wzdłuż i w poprzek pola pozwalający na bardziej równomierne rozłożenie materiału siewnego i zmniejszenie zagęszczenia roślin w rzędach; można w ten sposób siać len i trawy w uprawie polowej.