Siew bezpośredni

Siew bezpośredni to siew stosowany przy uprawie zerowej i uprawie konserwującej, polegający na umieszczaniu materiału siewnego specjalnym siewnikiem w nieuprawionej roli.

Siew bezpośredni stosuje się po spełnieniu następujących warunków:

użycia specjalnych siewników,
odpowiedni przedplon,
zastosowanie herbicydów niszczących resztki przedplonu i chwasty,
dostateczne uwilgotnienie gleby,
dobór właściwego gatunku rośliny uprawnej.

Tą metodą można uprawiać kukurydzę, rzepak, zboża ozime, strączkowe a nawet burak cukrowy. Siew bezpośredni łatwiej jest wykonać na glebach lżejszych i o dobrej strukturze. Najlepsze wyniki uzyskuje się po przedplonach pozostawiających glebę zgruźloną i wolną od chwastów, np. po okopowych, rzepaku, strączkowych i kukurydzy.