Budynek inwentarski

Budynek inwentarski to budynek do utrzymania zwierząt gospodarskich.

Wyróżnia się trzy podstawowe formy zabudowy:
pawilonowa – pojedyncze, wolno stojące budynki, tworzące układ rzędowy, grzebieniowy, pierścieniowy, wachlarzowy lub gwiaździsty;
blokowa – obiekty o różnym przeznaczeniu powiązane są przestrzennie w jeden zespół funkcjonalny;
monoblokowa – cały program produkcyjny obiektu wielkostadnego zlokalizowany w jednym budynku o zwartej formie rzutu.

Zależnie od gatunku zwierząt i kierunku produkcji stosuje się różne rozwiązania technologiczne i funkcjonalno-przestrzenne.

Stosownie do przeznaczenia budynki inwentarskie dzieli się je dla:
bydła – obory, jałowniki, cielętniki, bukaciarnie;
trzody chlewnej – chlewnie, odchowalnie prosiąt, warchlakarnie, odchowalnie loszek i knurków hod., tuczarnie;
owiec – owczarnie, odchowalnie młodzieży, tuczarnie jagniąt, budynki dla tryków (tryczniki), odpajalnie jagniąt;
kur – odchowalnie, kurniki, brojlernie;
indyków – odchowalnie, brojlernie, indyczniki reprodukcyjne;
kaczek – kaczniki;
gęsi – gęśniki.

Warunki mikroklimatyczne w budynkach inwentarskich są jednym z podstawowych czynników wpływających na wyniki i efekty chowu zwierząt. W prawidłowo zaprojektowanych i wykonanych budynkach temperatura i wilgotność powietrza oraz oświetlenie powinny utrzymywać się granicach optymalnych dla danego gatunku zwierząt.

Nowoczesny budynek inwentarski powinien charakteryzować się:

zgodnością z ustawodawstwem polskim i unijnym, a także z przepisami eksportowymi innych krajów, kupujących wyroby naszej produkcji zwierzęcej;
odpowiednimi, określonymi normami, warunkami zootechnicznymi dla każdej kategorii zwierząt;
zastosowaniem proekologicznych technologii utrzymania zwierząt;
funkcjonalnością i niezawodnością rozwiązań konstrukcyjnych oraz wyposażenia;
oszczędnym i efektywnym zużyciem energii;
minimalnymi nakładami pracy w bieżącej obsłudze zwierząt;
bezpiecznymi i ergonomicznymi warunkami dla personelu;
krótkim czasem amortyzacji;
możliwością wykorzystania energii z surowców powstających w procesie produkcji;
możliwością przeznaczenia obiektu na cele pozarolnicze.